Τέταρτο συνεχόμενο Σαββατοκύριακο σε αγώνα και αυτή τη φορά για τον δεύτερο γύρο του βελγικού πρωταθλήματος. Αρκετά κουρασμένος αλλά αυτήν τη φορά ήταν η σειρά του Loubet να βρεθεί πίσω από το τιμόνι του Puma. Πρώτη φορά για τον Γάλλο οδηγό της M-Sport που θα έκανε ένα τεστ για τον αγώνα του WRC στην Κροατία.
Ωραίος αγώνας με ωραίες ειδικές σε όμορφα τοπία. Ο αγώνας ξεκίνησε με το shakedown την Πέμπτη. Στην αρχή έκατσα σε ένα μικρό άλμα περιμένοντας το Puma για αρκετή ώρα. Χαλαρό το πρώτο πέρασμα του Loubet και έτσι έπρεπε να περιμένω για το δεύτερο στο ίδιο σημείο. Μετά από ώρες και αρκετό περπάτημα έφυγα λίγο πριν τελειώσει το shakedown. Check in στο χειρότερο ξενοδοχείο που έχω μείνει στο Βέλγιο και ξεκούραση για την επόμενη μέρα που θα έκανα τη βόλτα μου στις ειδικές για να βρω τα σημεία που θα φωτογράφιζα. Παρασκευή και ξεκινάει η βόλτα μου στις ειδικές διαδρομές. Για άλλη μια φορά διαπιστώνω ότι οι αγωνιζόμενοι παραβιάζουν συστηματικά τον κ.ο.κ και αρκετές φορές να γίνονται επικίνδυνοι. Αφού βρήκα μερικά σημεία έκανα μία βόλτα στο service για να δω τα αυτοκίνητα από κοντά και να βγάλω μερικές φωτογραφίες.
Σάββατο πρωί ξεκινάει ο αγώνας και το πρόγραμμα είχε πέντε περάσματα. Δύο ειδικές από δύο φορές και το πέμπτο σε διαφορετική ειδική. Αναγκαστικά έβλεπα τα πρώτα 15-20 αγωνιστικά και μετά άλλαζα σημείο. Το πρώτο πέρασμα πήγε αρκετά καλά αλλά φεύγοντας από την ειδική έμεινα έκπληκτος από την τεράστια ουρά αυτοκινήτων. Για αυτό και στο δεύτερο πέρασμα έπρεπε να δω λιγότερα αυτοκίνητα έτσι ώστε να βρω να παρκάρω όσο πιο κοντά μπορώ στην ειδική. Όπως και εγώ έτσι και οι περισσότεροι θεατές είχαν στο πρόγραμμα τους τις ίδιες ειδικές. Είναι ένας τρόπος να βλέπεις περισσότερα περάσματα αλλά μόνο τα πρώτα αγωνιστικά. Τέλος, και το δεύτερο πέρασμα με καλές φωτογραφίες από ένα σημείο που δε μου άρεσε αρκετά στην αρχή αλλά τελικά το αποτέλεσμα ήταν τελείως διαφορετικό από αυτό που περίμενα.
Τρίτο πέρασμα και ίδια ειδική με το πρώτο. Εκεί αρχίζει το κλασικό πρόβλημα που έχω κάθε φορά με τον ήλιο. Να είναι σε τέτοιο σημείο ώστε να μην μπορώ να βγάλω καλές φωτογραφίες. Το πρόβλημα όταν περνάει μία ειδική μέσα από ένα χωριό είναι ότι δε σε αφήνουν να κάτσεις μπροστά από σπίτια γιατί είναι ιδιωτικός χώρος και όπως είναι λογικό οι κάτοικοι κάνουν παράπονα. Για καλή μου τύχη λίγο πριν ξεκινήσει η ειδική βλέπω την ιδιοκτήτρια και αμέσως τη ρωτάω αν μπορώ να κάτσω στην αυλή της για να βγάλω φωτογραφίες. Ευτυχώς, ήταν ευγενική και μου είπε ναι χωρίς δεύτερη σκέψη. Μέτριο το τρίτο πέρασμα με τον ήλιο να μου χαλάει τα σχέδια για άλλη μία φορά. Τέταρτο πέρασμα, φτάνω στο σημείο και από τις μπούκες έχουν βγει αρκετά χώματα στο δρόμο με αποτέλεσμα μερικοί οδηγοί να έχουν βγει απέναντι στο χωράφι. Πάλι το ίδιο πρόβλημα με τον ήλιο καθώς το αυτοκίνητο χάνεται στη σκιά των δέντρων πριν εμφανιστεί μπροστά μου. Εντυπωσιακά τα περάσματα τελικά σε ένα πολύ πονηρό σημείο.
Πέμπτο και τελευταίο πέρασμα σε ένα πολύ ωραίο τοπίο αλλά για κάποιο λόγο δεν μπορούσα να δω ένα πολύ ωραίο σημείο. Ίσως, να ήταν και η κούραση που είχα από τους προηγούμενους αγώνες. Αρχίζω να αλλάζω συνέχεια σημεία σε μία προσπάθεια να βρω κάτι ενδιαφέρον. Γενικά σε κάθε αγώνα σε όλα τα περάσματα ποτέ δεν κάθομαι στο ίδιο σημείο για όσα αγωνιστικά δω. Μου αρέσει να έχω διαφορετικές φωτογραφίες και πολλές φορές ψάχνοντας βρίσκω σημεία που δεν τα έχω δει στις αναγνωρίσεις.
Τέλος και το South Belgian Rally με καλό αποτέλεσμα και με πολλές καινούριες εμπειρίες που σίγουρα θα με κάνουν καλύτερο στο μέλλον. Επόμενος αγώνας για το πρωτάθλημα ήταν το Tac Rally που δεν πήγα γιατί είναι ένας αδιάφορος αγώνας για εμένα και δεν αξίζει να κάνω το μεγάλο ταξίδι. Το 2013 είχα μια μικρή εμπειρία από αυτό τον αγώνα και από τότε κάθε φορά που βλέπω βίντεο ή φωτογραφίες δε βρίσκω έναν λόγο για να πάω. Επόμενος αγώνας για έμενα θα είναι λογικά το Rallye de Wallonie 30/4-1/5 που είναι ένας από τους αγαπημένους μου αγώνες στο Βέλγιο μαζί με το Condorz.
