Όπως και πέρυσι έτσι και φέτος ήρθε η στιγμή που περίμενα όλη τη χρονιά. Καλοκαιρινή άδεια μαζί με Rally Acropolis! Για άλλη μία χρονιά ο αγώνας απαιτητικός και δύσκολος με πολλά χιλιόμετρα για θεατές και οδηγούς. Πέμπτη πρωί και ο αγώνας ξεκινάει με το shakedown. Αρκετός κόσμος στο βουνό με καλό καιρό περιμένοντας να δουν από κοντά την καινούργια κατηγορία Rally 1. Προσωπικά η περσινή διαδρομή μου άρεσε περισσότερο. Επόμενος προορισμός Αθήνα για την πρώτη ειδική του αγώνα στο Ολυμπιακό στάδιο. Απίστευτη εμπειρία με ένα κατάμεστο στάδιο να χειροκροτεί τα διπλά περάσματα των οδηγών.
Ελάχιστες ώρες ύπνου και το πρόγραμμα της Παρασκευής έχει δύο φορές Λουτράκι και Βωξίτες. Αρκετά θέματα με τους θεατές που τελικά δε βάζουν μυαλό και το δεύτερο Λουτράκι έγινε με δυσκολία καθώς μερικοί θεατές και επαγγελματίες φωτογράφοι τρίτης ηλικίας αγνοούσαν κριτές και αστυνομικούς. Τελικά, το πέρασμα στους Βωξίτες δεν ήταν εφικτό καθώς υπήρχε απίστευτη κίνηση στο Λουτράκι και σε συνδυασμό με την κούραση που είχα αποφάσισα να μην πάω.
Το Σαββάτου είχε δύο περάσματα στο Πύργο αλλά η αδιαθεσία και η κούραση που είχα με έφερε κοντά στην εγκατάλειψη. Αφού κατάφερα να συνέλθω λίγο αναγκαστικά πήγα στην ειδική Ταρζάν. Ευτυχώς, δεν είχε πολύ κίνηση και η πρόσβαση στην ειδική ήταν εύκολη. Αρκετός κόσμος με τους κριτές να κάνουν απίστευτη δουλειά και τον κόσμο να υπακούει.
Κυριακή το πρόγραμμα ήταν εύκολο με ένα πέρασμα στην ειδική Ελάτεια καθώς ήθελα να αποφύγω την πολυκοσμία που είχε το Ελευθεροχώρι. Περπάτημα 2,5 χιλιόμετρα ανηφόρα για να φτάσω στο σημείο με την απίστευτη θέα.
Τέλος, και το φετινό Acropolis δυστυχώς όχι όπως το περίμενα καθώς το πρόγραμμα που είχα βγάλει δε μου βγήκε. Πολλά τα χιλιόμετρα και η κούραση αλλά έτσι είναι οι πραγματικοί αγώνες. Ελπίζω του χρόνου οι θεατές να βάλουν μυαλό να μάθουν που πρέπει να κάθονται και να μη δούμε πάλι περιστατικά σαν τους θεατές που περπατούσαν μέσα στο δρόμο δίπλα στα αγωνιστικά ή να κόβουν δέντρα επειδή τους χαλάνε τη θέα…
